"...Σύρμα που κόπηκε στα δυό και πως να το ματίσω
Βάρκα που βούλιαξε προχτές δυό μίλια απ' το Στροβίλι
Μου λες τη σάπια μου ύπαρξη ολόρθη να κρατήσω
Να βάλω λάδι στο μαλλί, γαρούφαλο στα χείλη.

Θα σού 'λεγα -αν προλάβαινα- πως βρήκ΄αρχαίο γκιούμι
Μέσα σ' υδάτινη σπηλιά που δράκοι τη φυλάγαν
Κι έγινα μάτια μου στουπί, γιομάτο ήταν ρούμι
Και δε θυμάμαι αν έζησα ή αν τα θεριά με φάγαν!..."

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008


Φωτογραφία από την τελευταία φορά
που κάηκε το Στροβίλι (που το έκαψαν δηλαδή.)
Φαίνονται καθαρά οι τοίχοι από τα σπίτια τοι οικισμού.

Στην πάνω φωτογραφία ο ογκώδης σπόνδυλος
της πύλης του κάστρου
ο μοναδικός που σώζεται.