"...Σύρμα που κόπηκε στα δυό και πως να το ματίσω Βάρκα που βούλιαξε προχτές δυό μίλια απ' το Στροβίλι Μου λες τη σάπια μου ύπαρξη ολόρθη να κρατήσω Να βάλω λάδι στο μαλλί, γαρούφαλο στα χείλη.
Θα σού 'λεγα -αν προλάβαινα- πως βρήκ΄αρχαίο γκιούμι Μέσα σ' υδάτινη σπηλιά που δράκοι τη φυλάγαν Κι έγινα μάτια μου στουπί, γιομάτο ήταν ρούμι Και δε θυμάμαι αν έζησα ή αν τα θεριά με φάγαν!..."
